W podobnych sprawach pomogą
MAGDALENA SENIW
ADWOKAT
PIOTR KONIECKIEWICZ
ADWOKAT
Dziedziczenie majątku po bliskiej osobie często kojarzy się z otrzymaniem domu, mieszkania, oszczędności czy cennych przedmiotów. Warto jednak pamiętać, że w skład spadku wchodzą nie tylko aktywa, ale również długi spadkodawcy. Co zrobić, gdy nie mamy pewności, czy zmarły nie pozostawił po sobie zobowiązań? Jakie mamy możliwości działania? O tym poniżej.
Tak. W skład masy spadkowej wchodzą zarówno składniki majątkowe (np. nieruchomości, środki pieniężne, rzeczy ruchome), jak i zobowiązania, czyli długi. Zdarza się, że dziedziczymy po osobie, z którą nie mieliśmy kontaktu lub która nie ujawniała swojej sytuacji finansowej. Dlatego tak istotne jest, by świadomie podjąć decyzję co do przyjęcia lub odrzucenia spadku.
Po otrzymaniu informacji o powołaniu do spadku mamy do wyboru trzy możliwości:
Przyjęcie spadku wprost (czyli w tzw. „sposób prosty”) oznacza pełną odpowiedzialność za wszystkie zobowiązania spadkodawcy – również wtedy, gdy długi przewyższają wartość majątku. Spadkobierca odpowiada za nie całym swoim majątkiem, co może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych. To rozwiązanie wymaga dużej ostrożności i zalecamy je wyłącznie wtedy, gdy mamy pełną wiedzę o sytuacji majątkowej zmarłego.
To bezpieczniejsza forma przyjęcia spadku. W tym wariancie spadkobierca odpowiada za długi spadkowe tylko do wysokości majątku odziedziczonego po spadkodawcy. Oznacza to, że nie ryzykuje swoim własnym majątkiem, a ewentualne zobowiązania mogą być zaspokajane wyłącznie z odziedziczonych aktywów.
W praktyce warto zadbać o sporządzenie tzw. spisu inwentarza, który wykazuje wszystkie składniki majątku i długi. Spis ten może być sporządzony na podstawie postanowienia sądu przez komornika lub samodzielnie przez spadkobiercę (jako wykaz inwentarza) – pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Należy jednak pamiętać, że zasada ograniczonej odpowiedzialności za długi nie dotyczy nieruchomości obciążonej hipoteką.
Spadek można również odrzucić – to formalna rezygnacja z dziedziczenia. Oświadczenie o odrzuceniu należy złożyć w sądzie lub u notariusza w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedzieliśmy się o powołaniu do spadku (art. 1015 kc).
W przypadku osób małoletnich, to rodzice (lub przedstawiciele ustawowi) składają oświadczenie w ich imieniu, najczęściej po uprzednim uzyskaniu zgody sądu rodzinnego. Po odrzuceniu spadku przez jednego spadkobiercę, do dziedziczenia powoływani są jego zstępni (dzieci), a jeśli ich brak – pozostali spadkobiercy.
W przypadku odrzucenia spadku przez jedną osobę, dziedziczenie przechodzi na kolejne osoby – często dzieci. Dlatego bardzo ważne jest, by również w ich imieniu podjąć czynności, które uchronią je przed ewentualnymi długami. W przeciwnym razie może dojść do sytuacji, w której np. kilkuletnie dziecko dziedziczy długi dziadka, jeśli rodzice nie złożą stosownego oświadczenia w sądzie.
Jeśli w ciągu 6 miesięcy od dnia uzyskania informacji o powołaniu do spadku nie złożymy żadnego oświadczenia, automatycznie przyjmujemy spadek z dobrodziejstwem inwentarza – i tym samym odpowiadamy za długi tylko do wartości otrzymanego majątku.
W przypadku śmierci spadkobiercy przed złożeniem oświadczenia, prawo do jego złożenia przechodzi na jego własnych spadkobierców.
Jeśli spadkobierca złożył oświadczenie (np. o przyjęciu lub odrzuceniu spadku) pod wpływem błędu, groźby lub podstępu, może uchylić się od jego skutków prawnych, jednak wymaga to podjęcia odpowiednich kroków w tym często wystąpienia na drogę sądową (art.1019 kc). W takich przypadkach szczególnie ważne jest skorzystanie
z pomocy doświadczonego adwokata.
Spadkobierca może wystąpić do sądu z wnioskiem o sporządzenie spisu inwentarza. Taki dokument pozwala dokładnie ustalić, co wchodzi w skład majątku spadkowego – zarówno po stronie aktywów, jak i pasywów (długów). Warto również sprawdzić rejestry dłużników (np. BIG, KRD) oraz zwrócić się do banków czy instytucji finansowych
o informacje dotyczące zmarłego.
Co do zasady, nabycie spadku wiąże się z obowiązkiem podatkowym. Spadkobierca musi złożyć odpowiednią deklarację w urzędzie skarbowym.
Zwolnieni z podatku są spadkobiercy należący do najbliższej rodziny (małżonek, dzieci, wnuki, rodzice, rodzeństwo, pasierbowie, ojczym i macocha), pod warunkiem, że zgłoszą nabycie spadku właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku lub sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia.
Brak zgłoszenia w terminie skutkuje koniecznością zapłaty podatku na zasadach ogólnych.
Dziedziczenie to nie tylko przywilej, ale i odpowiedzialność. Warto świadomie podejść do tematu spadku, szczególnie gdy istnieje ryzyko, że dziedziczony spadek jest obciążony długami. Jeśli masz wątpliwości co do sytuacji majątkowej spadkodawcy lub nie wiesz, jaką decyzję podjąć – skonsultuj się z jednym z naszych adwokatów.
Czasem odpowiednio szybka reakcja może uchronić Cię przed poważnymi konsekwencjami finansowymi.
KANCELARIA ADWOKACKA
W TORUNIU
IUS COGENS
WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE IUS COGENS 2025
NIP 9562306128
REGON 341540940
ul. Kazimierza Jagiellończyka 6
87-100 Toruń
Obowiązkowe telefoniczne lub elektroniczne rezerwacje.